Ομολογώ βαριέμαι να γράψω.
Ομολογώ ότι τα έχω ξαναπεί.
Τώρα πια, οι απόψεις ταυτίζονται, όλοι γράφουν τα ίδια, όλοι έχουν βρεί τους υπεύθυνους, ξαφνιάζονται, καταλαβαίνουν ότι είναι άνθρωποι υπεράνω πάσης υποψίας. Είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Ήταν καλά παιδιά θα έλεγε η ηλικιωμένη κουτσομπόλα γειτόνισα στη ρεπόρτερ του σταρ.
Παγωμαρα παντού... Ο έλληνας βιώνει το γνώθι σεαυτόν. Νιώθει τις ευθύνες των πράξεών του. Βλέπει τη χώρα του να καταρέει. Νιώθει την ανασφάλεια της ανεργίας. Παντού σύννεφα. Μόνο οι τρελοί θα πρέπει να κοιμούνται βαριά! Με ποιον να τα βάλει με το γείτονα? το φίλο? την αγαπημένη? τους συγγενείς? τον εαυτό του? Θα κερδίσει κάτι? Θα αλλάξει κάτι? Και στο δρόμο να βγεί και Αιγύπτιος να γίνει.. τι θα κερδίσει? μάλλον θα χάσει και τα τελευταία...
Μεγάλο μερίδιο δε και η μόνη ελπίδα σε αυτή τη φάση, οι εναπομείναντες "εύποροι" (γιατροι, βουλευτές, ιδιοκτήτες μπαρ, εκκλησία ) που πανηγυρίρίζουν την αχαριστία τους, αρνούνται να ξαναβάλουν τα κλεμμένα στην πραγματική οικονομία και να βοηθήσουν το κράτος, ώντας έντιμοι και αξιοπρεπείς για μία φορα στη σάπια - παρασιτική ζωή τους.
κουράγιο μσας.
http://www.mygreek.fm/el/video-clip/13977/I-misi-kali
